Dünden önceki gün Jes'i çıkardığımda hergün geçerken yolumuzun üzerindeki otoparktaki abileri Jessie'ye beyaz press kemiklerden almış. Kemiği ben taşımamak için Jessie'ye verdim ve "hadi taşı kemiğini" dedim. :) Parka gidene dek tüm yol boyunca full konsantrasyon kemiği taşıdı ve etraftaki yemek, kedi, köpek vb. çeldirici objelere hiç takılmadı, sadece bakmakla yetindi. Parka vardığımızda "bırak kemiğini" dedim ve ufak bir ödül maması vererek ödüllendirdim. Zaten çimlik alana gelmiş olmamız da onun için ayrı bir ödüldü, kemikle uğraşmak son yapacağı şey olurdu. Parkta oynadıktan sonra dönüşte yine kemiğini ağzında taşıttım eve kadar ve yine aynı şekilde rahat rahat yürüdük. Eve gelince Jessie'nin ödülü tabii ki kemiğini yemek oldu. :)
Köpeklerinin dikkati çok dağılan veya köpeği çok çekiştirenlere tavsiye edebileceğim bir öneri. Aynı zamanda yolda çok tatlı göründüğünü de söylemeden edemeyeceğim, gelen geçen herkes bir yandan gülmekten diğer yandan da "ayy şunun kemiğine de bak" gibi sevgi sözcükleri söylemekten geri kalmadı. Resim çekemedim o şekilde ama çekip sizinle paylaşacağım.