Senelerdir söylediğim bir şey var; Ben köpekleri rehabilite ediyor, insanları eğitiyorum. Fakat birlikte çalıştığım köpek ve insanlardan insanlar hakkında da çok şey öğrendim. Bir eve gittiğimde ilk sorduğum soru "Sizin için ne yapabilirim?" oluyor. 10 kişiden 9'unun cevabı "Köpeğim şunu yapıyor, bu gibi bir sorunu var" gibi cümlelerle başlıyor. Ben ise "Siz ne yapıyorsunuz ve nasıl hissediyorsunuz?" diye soruyorum.
Sebebi basit; köpekler enerji yoluyla iletişim kurarlar. Onların doğal ortamında lider olan koruma ve yönlendirme yapan, "Senden yapmanı istediğim şeyi istediğim zamanda yapmalısın" diyen kişidir. Ancak biz insanlar bu şekilde iletişim kurmuyoruz, çünkü biz daha karmaşık yapıdayız. Pasif agresif karakterlerimiz, bugünümüzü şekillendiren geçmişlerimiz ve sorunlarımız var. Köpeklerin sorunları ise insan etkisinin direk sonucu olarak ortaya çıkıyor. Doğada köpekler dengeli olmayan bir lideri kesinlikle takip etmezler, kimin en iyi lider olacağını içgüleriyle anlarlar. Bizim köpeklerle olan evcil hayatımızda ise onları seçen biziz. Dolayısıyla onların doğal ihtiyaçlarını insanlaştırmaktansa asıl yapmamız gereken onları sakin ve tutarlı bir liderlikle yönetmek ve içgüdüsel ihtiyaçlarını karşılamak. Çünkü onlar biz insanlar gibi duygularla yönetilmezler.
İnsanlar bana hikayelerini anlatır ama asıl doğruyu hep köpekler söyler. Yani köpeğin davranışı ve sorunu bana aslında köpeğin ardındaki kişiyi anlatır.
İnsanlar ve köpeklerle olan iletişimlerimden öğrendiğim yadsınamaz bir gerçek var; Dünya hayvansever, köpek sever bir yer. Denge bizim göz ardı ettiklerimizden kaynaklanıyor. Bu yüzden bu denge mesajını tüm dünya üzerinde yaymayı kendime amaç edindim. Eğer bunu bir köpekle ve aynı zamanda bir insanla yapabiliyorsak, belki de tüm dünya üzerinde yayabiliriz. Ve böylece benim en büyük öğretmenlerimin(köpekler) yapabildiği gibi akılsal olarak farkında ve duygusal olarak uyumlu bir şekilde yaşayabiliriz.
