Bugün Jessie'min doğumgünü. Doğduğu anı görmedim, ben 57 günlükken almıştım yavrumu. O kadar küçük ve savunmasızdı ki anlatamam.
O zamanki bilinçsizliğimle petshop'tan almıştım ama iyi ki bilinçsizmişim, iyi ki o petshop'a gitmişim, ve iyi ki onu almışım. Bir de kardeşi vardı ve hangisini alsam bilememiştim ilk an. Kardeşi hareketsiz ve tombik, Jessie'm ise o kadar oyuncu ve hareketliydi ki onu almaya karar vermiştim.
Eve ilk geldiği andan itibaren evini de beni de hiç yadırgamadı. Sanki hep o evde doğmuş ve hep aynı oyuncak peluşlar önündeymiş gibiydi. Daha ilk gün ben başka odaya gidince peşimden geliyor, heryerde dibimden ayrılmıyordu.
İnşallah da hep böyle olur; inşallah mutlu, sağlıklı, uzun bir ömrü olur ve hiç ayrılmaz yanıbaşımdan. Çook seviyorum güzel kuzucuğum seni, o kadar çok ki inanamazsın!