Bazı kişiler köpekleri haşin ve sert bir şekilde sevmeye bayılıyor..:) Benim arkadaşlarımdan da bir kaçının içinde olduğu bu ekibin bu hareketleri inanılmaz bir sevgi yoğunluğundan ve canlılıklarından geliyor. Jessie'yi görür görmez kafasını sağa sola sallamaya, "hadi hop, atla bakalım üstüme, aa bu neden atlamıyo?" deyip zıplatmaya ve peşinde koşturup yakaladıkça sarsmaya bayılıyorlar..:) Bu hareketlerin sevgi kaynaklı olduğunu bildiğim için pek birşey diyemiyorum ama o dakikadan itibaren Jessie'nin zaptedilmesi pek bir zor oluyor. Aman kimse alınmasın, sözüm dokundurma amaçlı değil kesinlikle; Biz onları böyle seviyoruz, olsun arada bir kudursun oğlum..:)
Köpek psikolojisi açısından bakarsak;
1. Köpeklere sakin bir enerji ile yaklaşmak onların sakin ve tutarlı olmasına yardımcı olur, hiperaktivite ve yaramazlıklarını azaltır.
2. Köpeklerimizi bir anda aşırı heyecanlı hareketlere yönlendirmek herkesin hoşlanmayacağı çeşitli davranış problemlerine yol açabilir.
Örnek: Üzerine atlama hareketi bir sevgi belirtisi olabilir; fakat bundan herkes hoşlanmayacaktır. Bununla birlikte köpek bu hareketi kime yapıp kime yapmayacağını ayırt edemeyeceği için sürekli bir davranış halini alabilir.
3. Köpeklerimiz bizim enerjimizle beslenirler ve bizim aynamızdırlar. Biz sinirli olunca "yaramaz ve hareketli", sakin olduğumuzda ise "dengeli ve tutarlı" olma eğilimi gösterirler. Cesar Millan'ın tüm yazılarını bitirdiği şekilde yazacak olursak;
"Sakin, tutarlı ve kendinizden emin olun."
4. Yolda birisi köpeğimizi sevmek istediğinde köpeğimize "otur komutu" vererek oturtmaya alıştırırsak sakin ve dengeli olma yolunda büyük adım atmış oluruz.
Örnek: Özellikle çocuklar köpeğimizi severken bu oldukça önemli, zira köpeğimizin heyecanı onları ürkütüp korkutabilir.