zaman zaman baharın kendini gösterdiği zaman zamanda kışın ''heey ben buradayım daha gitmeye nyetim yok'' dermişçesine bastırdığı mart ayının başlarıydı...abdi ipekçi caddesinde çalıştığım mağazaya öğle tatilinden dönüyordum...saatime bktım ve daha 5 dkika zamanım olduğunu görerek kapıda bir sigara daha içmemin ne zararı olcağını kestirerek eylemimi gerçekleştirdiğim sırada 1-2 fırt çekmiştim ki yanıma bir golden retreiver cinsi köpek gelip oturuverdi....kendimi tutamadan sevmeye başladım...
derken 2 metre boylarında bir adam aniden beliriverdi...ben de bazı köpek sahiplerinin köpeğini kıskandığımı bildiğimden ''sizin sanırım sevdim ma çok tatlı'' deyiverdim...adam ''hayır biz onu yolda gördük sanırım evden kaçtı takip ediyorduk ,yerine bırakıcaz ''dedi..ve kucakladı yolun karşısına çektiği cipinin bagajına taşımay kalktı...köpek resmen allem edip kallem edip kıvrandı ve naptı ne ettiyse arabay girmedi ...arabanın bagajı rengarenk mama ve kemiklerle doluydu...etrafında dikkatıni çekti ve herkes biraz tepki gösterdi...o sırada öğle tatilimin bitmesine aldırmadan adama doğru gittim ve plakasını yazdım ...bana ne yapıyorsun sen diye bağırdı..bende''bu köpeği kaçırıp satmayacağın veya döner olarak insanlara yedirip yedirmeyeceğini nerden bileyim bu trafikte onu takip edip bir de buraya kadar gelip alıyorsun plakanı aldım ve senin kim olduğunu aratırıcam dedim...millette baya bi tepki gösterdikten sonra adam gaza bastı ve gitti...
karşımızdaki otopark görevlileri esnek kalın bir lastikle onu direğe bağladılar belki sahibi ararsa bulur diye..o arada bizimkiside yoldan geçenin sevgisini hemen kazanmaya başlamıştı bile...tabii çok kötü hırpalanmış bir haldeydi..mağazanın karşısında duran bu köpeğe baktıkça onun çok üzldüğünü tıldığını günlerce kendini bilmez bir çaresizlikle sokakta yaşam mücadelesi verdiğini keşfedebiliyordum...
bütün gün karşılıklı ben ona o bna baktık ...tbii işi düşünen kim ki o srada :)).....
akşam saat 19:00 da çıktığımda hala haber olmadığını otoparkçıların gündüz gelen o adamın kartın sahip olduklarını ve onu arayarak teslim edeceklerini öğrenir öğrenmez şiddetle karşı çıktım ve hemen orayı terk edip Petmania veteriner kliniğine giderek durumu anlatıp onu buraya getirmek için bir tasma aldım...
onlara''evde köpek beslenmesine her zaman karşı olduğumu bahçe olmazsa asla köpek benm hayatıma giremez diye düşündüğümü ama nedense bu köpekle aramızda ak tadında bir etkileşim olduğunu söyleyiverdim...LUcky bana büyük konuşmamam gerektiğini anladığım ilk dersini vermişti bile...
hemen geri dönüp otoparkçıdan köpeği alarak tasmasına taktım ve tekrar veterinere geldik..çok beğendiklerini dile getirerek muayenelerini yaptılar...hemen acil bir iç-dış ve kulakta tespit vettikleri mantarı tedavi ettikten sonra eve geldik...
bu arada bana karşıda hem sevgisi ama en çok ta haklı olarak güvensizliği olduğunu belli ettiğinden apartmana girmek istemedi..yanımda gelen can arkadaşım serdrla birlikte güvenlik açısından ağzına bağladığımız sargı bezini de hallettikten sonra eve kucaklayarak taşıdık...uykusuz ve havlamayla geçen 2 gecenin ardından onun bana ne kadar çok alışmaya ve güvenmeye başladığını görmeye başladım ve bunun mutluluğunu buraya anlatmam imkansız...beni sadece köpeği olan ve onu canından çok seven bir anne ve baba gibi hissedenler anlayabilir...
onun sayesinde buraya maceramızı anlatarak yazarak paylaşmaya varan çok güzel dostluklarda kurdum,daha sosyal ve sorumlu bir insan oldum,eve daha çok bağlandım,parka daha sık gider oldum :)) sonuç olarak ne diyebilirim ki herşey daha da güzelleşti...şimdi artık yatmadan dua ederken allah a bizi ayırmaması için de dua edyorum....çünkü o benim herşeyim...
