Sabır gösterip adamla bir süre konuştum derdi neymiş anlamak için. Anladığım kadarıyla köpeği evde karısının can sıkıntısını gidermek için oyuncak olsun diye almışlar. Çünkü adama "bence siz o köpeği bir an önce düzgün bakabilecek birine verin" dediğimde eşinin evde onunla olmayı sevdiğini söyledi. Dışarı çıktıkları tek sefer için de yorumu şu şekildeydi "yaa, öyle çekiştiriyor ki namussuz!". Aynen cevabını verdim "Az bile yapmış, siz ona dışarıda nasıl yürümesi gerektiğini öğrettiniz mi ki çekiştirmemesini istiyorsunuz?"
Ben Jessie'yle 2-3 saat Maçka Parkı'nda takılmayı çok seviyorum. O saatlerden öylesine keyif alıyorum ki bazen Jessie yoruluyor ama benim eve dönesim gelmiyor..:) Adama da aynen şunu söyledim "ben köpeğimi 1 saat gezdirdiğimde bile az gezdirdiğim için suçluluk duyuyorum, sizin yerinizde olsam vicdan azabından ölürdüm herhalde". Adama her cümlemde o kadar yüklendim ki adam önce köpeğini ertesi sabah çıkaracağını, ben konuşmaya devam ettikçe de akşam hemen çıkaracağını söyledi. Köpek çıktı mı bilinmez ama ben bu sabah 7'de parkta adamı da köpeği de görmedim. Parkımız çok büyük gerçi, belki geldiler biz görmedik, belki de yolda çekiştirme halinde bir yerlerde takılı kaldılar.
