Bu aralar pek sık kullanıyorum bu cümleyi. Jessie'ciğim daha bir akıllanıyor sanırım; ya da ben ona nasıl davranmam gerektiğini öğreniyorum. Jessie ben alışveriş yaparken beni tasması yanında bir şekilde beklemeyi öğrenmiş ve beni gördüğü sürece gayet güzel uygulamaya başlamıştı. Bu aralar bu konuda biraz daha ilerleme kaydettiğini söyleyebilirim. Yürüyüşümüzden önce ben Starbucks'tan kahve alırken, dönüşte marketten ya da pastaneden birşeyler alırken oturarak veya yatarak bekliyor. Ve işin daha da ilerlemiş tarafı beni bir süre görmese bile pek panik olmuyor. Hatta daha da güzel tarafı ne biliyor musunuz? Etraftan köpek geçmesine rağmen ona gitmiyor. Aslında bu sonuncusu henüz çok yeni, sadece bu sabah gözlemlemiş olduğum bir şey. Beni beklerken dışarıda karşı kaldırımdan bir kez Golden, bir kez de Dogo olmak üzere 2 kere köpek geçti ve Jessie sadece ayağa kalktı, gitmeye çalışmadı. Ben de neden ayağa kalktı acaba diye yanında gittiğimde gördüm geçen köpekleri ve gitmemesine inanılmaz sevindim. Yat deyince hemen tekrar yatıp beklemeye devam etti akıllı oğlum.:)
Ve işte bekleyen Jessie'den resimler..
