İlk anı öyle iyi hatırlıyorum ki, Jessie nereye gireceğini şaşırmış bir şekilde delicesine korkmuştu. Arabalar, insanlar, mağazalar, kocaman kocaman binalar..:) Bir de biz direk Nişantaşı gibi bir yerde çıktık, düşünün kaosu..:) Ben onun öyle korkmasından çok endişe duymuştum, şansımıza o an yolda bir kadın gördüm çıkışımızın henüz ikinci dakikasında. Onun da köpekleri varmış hep, Jessie'yi alıp güzelce bir sevmişti ve bana bir-iki öneri vermişti. Allah kendisinden razı olsun diyorum, ikinci dakikada onunla karşılaşıp tavsiye almak beni çok rahatlatmıştı. Bu çıkışımızda amacımız karşıya veterinere geçmekti aslında ve taksiye binecektik. 5-10 dakika yürüyüp bindik, sonrasında veterinerin bahçesinde rahat rahat oynadı, dışarı biraz daha alıştı. Ancak direk dışarı çıkışlarında bir süre etraftan korktu, ilk 10-15 dakika kadar devam eden bir korkaklıktı bu ve sonra hemen alışıyordu.
Ben onu seven insanlara her zaman izin verdim ve Jessie şu an her türlü canlıya çok düşkün, insanlara hep kendini sevdiriyor. Şimdiki aklım olsa bu kadar aşırı sosyalliğe izin vermezdim; çok sosyal olması güzel olmakla birlikte size odaklanmasını azalıyor.
Kısaca toparlamak gerekirse köpeğin ilk dışarı çıkışlarında aşağıdakilere dikkat etmenin faydası olacağını düşünüyorum;
- Başka köpek gördüğünüzde kesinlikle kaçmayın, koklaşmasına izin verin; ama fazla zaman kaybetmeden yürüyün
- İlk çıkışların az kalabalık yerlerde olmasına dikkat edin, park gibi müsait yerlerde dışarı alışmasını sağlayın
- Korkup tedirgin olduğunda çok fazla kucağınıza almamaya çalışın, rutin olay ve ortamlara alışmasını sağlayın
- Köpeğinizi herkese sevdirmeyin, aşırı sosyal olması size olan odağını azaltabilir
- Tepkilerinizi kontrol edin, köpeğinizi korkutabileceğini düşündüğünüz etkenler gördüğünüzde heyecanlanıp onu da etkilemeyin
